Anders en beter

Het ver­wijt van recht­se par­tij­en dat wie wei­gert bij te dra­gen aan be­spa­rin­gen niet aan de toe­komst denkt, klinkt enkel ge­loof­waar­dig als ie­der­een naar ver­mo­gen bij­draagt. Ook de zeer grote ver­mo­gens dus.

Veronderstel dat deze regering zo een vermogenswinstbelasting had ingevoerd waarbij de vermogenswinst van Coucke was toegevoegd aan zijn inkomen. Dat zou betekend hebben dat de overheid 600 miljoen aan extra belastingen zou verkregen hebben. (Coucke zou nog 600 miljoen hebben overgehouden. Niet mis, zou ik zeggen.) Met die 600 miljoen had de overheid het koopkrachtverlies van de 3 miljoen werknemers kunnen verminderen zonder de ondernemingen pijn te doen. Dat is maar een voorbeeld. Ze had ook enkele duizenden sociale woningen kunnen bouwen. Vele andere alternatieven dus.

België zit bij de rijkste landen van Europa. Maar onze rijkdom is ongelijk verdeeld. Een kleine groep rijken heeft een enorm deel van het vermogen van de Belgen in handen. Dat blijkt uit cijfers van de Nationale Bank die Le Soir kon inkijken.

Premier Elio Di Rupo is persoonlijk voorstander van een federale kieskring. De PS, de partij van Di Rupo, is daar verdeeld over.

Veel valt te zeggen over de politieke dynamiek die maakt dat zes jaar gebakkelei nog steeds geen intern Belgisch klimaatakkoord heeft gebaard. En dat een embryonaal ontwerpakkoord alsnog meteen wordt afgeschoten.

De regering Michel I noemt zichzelf graag de 'Zweedse regering': Zweden ademt een wensdroom uit. Toch stemt een groot deel van Vlaanderen tegen de fundamenten ervan, schrijft politiek journalist Jan De Meulemeester.

Als de Belgische economie te maken heeft met een energietekort, dan is dat omdat de overheid niet duidelijk heeft gekozen voor hernieuwbare energie, zoals bijvoorbeeld Duitsland en Denemarken. Dat zegt Jeremy Rifkin in een interview met La Libre Belgique. De Amerikaanse econoom en essayist is onder meer adviseur van de Europese Commissie en het Europees Parlement.